On each first Sunday of the month I write a blog post in Dutch.
1 juli, de eerste zondag van de maand en dus een nieuwe aflevering van The Dutch Girl Tales. Zowel in Nederland als hier in Engeland belooft het kwik vandaag rond de 30 graden uit te komen. Voordat we massaal aan de waterijsjes gaan of op een andere manier verkoeling proberen te vinden, is hierbij een overzicht van mijn maand juni.

Ik schrik er een beetje van dat de eerste helft van het jaar er alweer op zit. Waar ben ik die eerste zes maanden van 2018 kwijtgeraakt? Misschien op een van mijn vele reizen aan het begin van dit jaar naar Nieuw-Zeeland, Athene, Berlijn, en maar liefst driemaal Nederland. Ik heb nu al ruim twee maanden niet gereisd en afgelopen maand stond qua uitstapjes meer in het teken van sightseeing en culturele evenementen in Londen zelf.

The Exorcist in concert en een inspirerende fotografietentoonstelling

Zo had manlief bijvoorbeeld een prestigieus concert in de Queen Elizabeth Hall in het Southbank Centre. Hij was gevraagd om een nieuw muziekstuk te schrijven voor het BBC Orchestra als onderdeel van een avondvullend programma ter ere van wijlen Britse muziekcomponist en arrangeur David Bedford. Bedford was onder andere verantwoordelijk voor het arrangement van Mike Oldfields hitalbum Tubular Bells (1973). Misschien dat deze namen je allemaal niks zeggen, maar bij het horen van de eerste noten van het album zul je gelijk een aha-moment hebben. Het eerste nummer is namelijk beroemd geworden doordat het was gebruikt in de horrorfilm The Exorcist (1973). Ook leverde dit album Richard Branson zijn eerste miljoenen op doordat hij het album uitbracht op zijn toentertijd gloednieuwe platenlabel Virgin. Het album werd integraal uitgevoerd tijdens het muziekevenement in de QEH door het 60-koppig orkest wat ik behoorlijk indrukwekkend vond. Uiteraard was het concert van manlief veel en veel beter 🙂

Op cultureel gebied heeft ook de tentoonstelling Shape of Light: 100 Years of Photography and Abstract Art in Tate Modern behoorlijk indruk op mij gemaakt. Zoals de titel al doet vermoeden staan fotografie en abstracte kunst hierin centraal en worden er verbanden gelegd tussen deze twee kunstvormen. Je ziet er bijvoorbeeld foto’s die niet zijn genomen met een camera, maar door bijvoorbeeld voorwerpen op fotogevoelige printplaten te leggen. De tentoonstelling is tot 14 oktober te zien in Tate Modern en meer informatie erover vind je hier.

De tentoonstelling inspireerde me om meer zwart-witfoto’s te maken, een fotogenre waar ik altijd al door gefascineerd ben geweest, en het resultaat (zoals de foto hierboven die ik nam in Venetië) kun je zien op mijn nieuwe Instagram-account Girl Noir.

In juni schreef ik de volgende berichten

The Dutch Girl Tales #3: Wat wil jij later worden als je groot bent? over mijn loopbaan- en levenskeuzes en grappige persoonlijke anekdotes hierover
The Illusion of Fame and Success naar aanleiding van de zelfmoord van mijn culinaire held Anthony Bourdain.
Meet the Tiny Street Cleaners by Stencil Artist Jaune met aandacht voor de grappige en onverwachte kunstwerken van Belgische straatkunstenaar Jaune die ik onlangs ontdekte in de straten van Shoreditch in Oost-Londen.
I See the World in Black and White over mijn zwart-witfotografie.

‘Lekker’ griezelen in de bios

Manlief en ik kijken bijna elke avond een film en anders bingewatchen we wel een tv-serie. Vaak zijn dit oudere producties, maar deze maand zagen we drie nieuwe films in de bios: Ocean’s 8, Jurassic World: Fallen Kingdom en Hereditary. De laatstgenoemde horrorfilm wordt ontzettend gehypt en wordt zelfs The Exorcist van de 21e eeuw genoemd. De media laat ons geloven dat het zo eng is dat er blijkbaar filmbezoekers gillend uit Amerikaanse bioscoopzalen zijn gerend en er speciale hulplijnen in België en Nederland zouden zijn om kijkers van de film na afloop emotioneel te ondersteunen. Vroeger had ik geen problemen met horrorfilms, maar tegenwoordig verstop ik me tijdens het kijken het liefst achter een kussen. Ik was daarom niet zo enthousiast toen manlief voorstelde om Hereditary in de bioscoop te gaan kijken, maar aangezien ik hem eerder dit jaar naar een paar slechte films had gesleept, stemde ik toe en toog met lood in mijn schoenen naar de bios. Dit was achteraf nergens voor nodig, want het viel mij echt reuzemee. Wat begon als een interessante film met een onheilspellende sfeer, veranderde in een slechte cliché.

Nee, dan vond ik Sandra Bullocks plastisch gechirurgeerde gezicht in Ocean’s 8 een stuk enger. Deze film is een vervolg op de bekende Oceans-trilogie, maar ditmaal met een all-female cast vol met grote namen zoals Cate Blanchett, Rihanna en Anne Hathaway. Ik vind het goed dat er meer films komen met grotere vrouwenrollen, maar denk dat voor échte vrouwenemancipatie in Hollywood, deze vrouwen niet zo aan hun gezicht moeten laten sleutelen als daar geen reden toe is. Met hun plastic wangen, rimpelloze voorhoofden en opgeblazen lippen gaan ze alleen maar meer op elkaar lijken en ik krijg er niet extra respect voor die vrouwen door.

Vage mondinfectie en mama op visite

Op persoonlijk vlak ging het qua gezondheid niet zo lekker deze maand. Ik kamp al drie weken met een vage mondinfectie. Het begon met bloedend tandvlees tijdens het tandenpoetsen. Dit werd kort daarop gevolgd met pijn aan de binnenkant van mijn lip waar mijn huid inmiddels helemaal rauw was geworden. Ik haalde speciale Corsodyl mondspoeling in huis, maar het werd steeds erger. De binnenkant van mijn bovenlippen raakten ook helemaal opgezwollen en rood. Eten, vooral warm eten, is zeer pijnlijk en jammer genoeg kan ik nu absoluut niet tegen gekruid eten. Voor iemand die overal peper in gooit of sambal op smeert, zelfs op de boterham met kaas en in de soep, is dit een regelrechte ramp! Van de tandarts kreeg ik waterstofperoxide (!) voorgeschreven, maar ook dat verergerde de klachten. Naast de pijn voel ik me er ook behoorlijk beroerd en grieperig door. Daarom ben ik van de week toch maar eens naar de dokter gegaan ermee en die denkt dat het een schimmelinfectie is! Mogelijke oorzaak is een tekort aan vitamine B12 of bepaalde mineralen. Nu eten wij ontzettend veel groente en fruit, maar wel bijna elke dag vegetarisch en regelmatig vegan. Hopelijk komt er iets uit de bloedtest.

Gelukkig kwam mijn moeder vorige week langs voor een paar dagen en hebben we wat quality time met elkaar kunnen doorbrengen. Omdat ik me niet zo lekker voelde, was ik niet altijd het zonnetje in huis, maar het was wel heel fijn om juist toen mijn moeder bij me te hebben.

Mijn Nederlandstalige reisblog

Je hebt het misschien al vaker voorbij zien komen op dit blog, maar ik ben vorig jaar een nieuwe website begonnen. Ik heb er niet al te veel reclame voor gemaakt, want net als Dutch Girl stond ook mijn nieuwe reisblog Done That Been There vanwege de overweldigende werkdrukte in 2017 lange tijd on hold. Maar ook was ik er niet helemaal zeker van welke kant ik op wilde met mijn reisblog en hoe ik het in de markt kon zetten. Met Dutch Girl in London had ik met de naam alleen al gelijk een goede Unique Selling Point te pakken, maar ik was er niet van overtuigd hoe ik mijn gloednieuwe site zou kunnen laten opvallen in een oververzadigde niche waar wereldwijd al miljoenen andere bloggers mij zijn voorgegaan.

Het was voor mij vanzelfsprekend om ook de nieuwe site in het Engels te schrijven, maar na een eureka-moment besloot ik om mijn nieuwe reisblog volledig in het Nederlands schrijven. De site is nu tweetalig en je kunt het bezoeken op donethatbeenthere.com. Ik moet nog wat oudere Engelstalige berichten naar het Nederlands vertalen, maar zal het daarna snel verder aanvullen met nieuwe actuele berichten over o.a. onze reis naar Nieuw-Zeeland van afgelopen maart!

Voor zover enkele van mijn hoogtepunten en ook laagtepunt van juni. Hoe zag jouw maand eruit?
Zarina xx