The Dutch Girl Tales #17: Mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures

feature photo article nederlandstalige guilty pleasures

Once a month I write a blog post in Dutch. Today I’m revealing my Top 5 Dutch music guilty pleasures. // Mijn vaste Nederlandstalige lezers zijn inmiddels gewend om op de eerste zondag van de maand een aflevering van mijn Nederlandse blogserie The Dutch Girl Tales te lezen. Maar omdat ik een recensie had geschreven over de film Heavy Trip die vorige week uitkwam, werd dit een weekje verschoven. Na het ‘brute’ onderwerp van mijn vorige blog, vandaag een lichtere en zomerse topic. Vandaag deel ik namelijk mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures met je!

Heavy Trip is een Finse komedie over een black metal band en als je mijn blog of sociale media volgt, dan weet je ongetwijfeld over mijn liefde voor (harde) rockmuziek. (Lees anders ook dit artikel: Rocktober Special: My Most Memorable Rock and Roll Moments.) Het zal je daarom misschien wel verbazen dat ik ook lekker los kan gaan op Nederlandstalige muziek.

Geïnspireerd door het zomerse weer, heb ik mijn favoriete Nederlandstalige liedjes voor je op een rijtje gezet. Ik ben erg benieuwd of jij je ook kunt vinden in mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures!

1. Watskeburt?! – Jeugd van Tegenwoordig

Geen idee waar ze het over hebben en of ik alles correct meezing, maar Watskeburt?! van de Jeugd van Tegenwoordig staat toch met stip op nummer 1 van mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures! De inhoud van het nummer is lastig uit te leggen aan buitenlandse vrienden, maar die weten in ieder geval altijd wel de beat en muziek te waarderen. Ondertussen is de term ‘watskeburt’ er zo ingebakken bij mij en mijn vrienden, dat het wel onderdeel van ons vaste vocabulaire kan worden genoemd.

2. Toppertje! – Guillermo & Tropical Danny

Ik kan me nog goed herinneren toen de ultieme zomerhit Toppertje! van Guillermo & Tropical Danny uitkwam. Het was aan het begin van de zomer in 2006 en ik werkte toen nog bij het supergezellige Vertaalbureau Boot in Waalwijk (tegenwoordig: Flow Languages). En op kantoor was het vanaf het begin een hit. Bij de meesten van ons dan. Van de vier werknemers vond alleen mijn lieve collega (toentertijd office manager, tegenwoordig eigenaar) Lisette het echt niet te pruimen.

Toen 3FM dj Giel Beelen het tijdens een legendarisch ochtendprogramma 2 uur lang non-stop achter elkaar draaide, ging ik met de andere twee liefhebbers op kantoor natuurlijk volledig uit m’n dak. En omdat we er toen nóg niet genoeg van hadden, kochten we de cd-single zodat we het later nog vele, vele malen konden horen. Uiteraard wel op de vrije middagen van Lisette…

Zie hier het artikel over Giel Beelens ludieke actie: Giel Beelen draait twee uur lang hetzelfde nummer.

3. Ademnood – Linda, Roos & Jessica

In tegenstelling tot mijn klasgenoten (en zowat heel Nederland), was ik absoluut geen Goede Tijden, Slechte Tijden fan. De karakters Linda (Babette van Veen), Roos (Guusje Nederhorst) & Jessica (Katja Schuurman) zeiden me dus niet zoveel. Hun single Ademnood vond ik wel meteen leuk. Waarom weet ik ook niet precies. Misschien omdat het een lekker popliedje is of omdat het gewoon voor de grap was opgenomen. Hoe dan ook, Ademnood heeft wat mij betreft een eervolle vermelding in mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures verdiend.

4. Dromen zijn bedrog – Marco Borsato

“Zou Marco ermee weg kunnen komen?” dat was onze ultieme ‘lakmoesproef’ op kantoor van eerdergenoemde Vertaalbureau Boot als er een Engelstalig liedje met laten we zeggen ‘creative teksten’ voorbijkwam op de radio.

Vaak klinkt iets banaals nog ontzettend poëtisch in het Engels, maar slaat het totaal nergens op als je het naar het Nederlands vertaalt. Collega Boudewijn onderworp zulke muzikale rijmelarijen dan aan de ‘Marco-test’. Klinkt de Nederlandste vertaling als een potentiële Marco Borsato hit, of komt zelfs hij er niet mee weg?

Voor zover mijn persoonlijke associaties met Marco Borsato. Ik koos Dromen zijn bedrog voor mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures omdat het een deel van mijn jeugd is. Het stond in 1994 zo’n 3 maanden op nummer 1 in zowel de Top 40 als de Top 50. Misschien heeft die lange blootstelling eraan me wel gehersenspoeld, maar telkens als ik Dromen zijn bedrog hoor, voel ik me weer die 15-jarige puber en krijg ik een glimlach op mijn gezicht.

5. Anoesjka (Veul liefs uit Oeteldoenk) – Spuit Elluf

Dit laatste nummer is een ietwat vreemde eend in de bijt. Het is namelijk een Bosch carnavalsnummer. Als voormalige Friezin had ik in eerste instantie een grondige hekel aan carnaval toen ik daar voor het eerst mee in aanraking kwam na mijn verhuizing naar Noord-Brabant. Maar inmiddels hos ik het hardst van allemaal en sta ik vooraan de polonaise als het kan. Ik kan niet veel over dit nummer zeggen. Behalve dat ik het ‘vet cool’ vind. Om er maar wat hippe taal in te gooien.

Ik hoop dat je hebt genoten van mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures.
Maar nu ben ik natuurlijk wel erg benieuwd naar jóúw guilty pleasures!
Laat het me weten in een opmerking hieronder.
Dankjewel! Groetjes, Zarina xx

*De foto bovenaan dit artikel is van Pexels op Pixabay.

14 thoughts on “The Dutch Girl Tales #17: Mijn Top 5 Nederlandstalige guilty pleasures

  1. Ik woonde 7 jaar in Amsterdam en hier is mijn top 5:

    Abel – Onderweg
    Osdorp Posse – Origineel Amsterdams
    Andre Hazes – De Vlieger
    Brainpower – Dansplaat
    Extince – Zoete Inval

    Always bring back happy memories!

  2. Mijn top vijf? Dat wordt moeilijk, er zijn best veel hele mooie Nederlandstalige nummers!
    De mijne zijn o.a.: Klein Orkest, “Over de muur”
    The Scene, “Iedereen is van de wereld”
    Maaike Ouboter, “Dat ik je mis”
    Herman van Veen, “Suzanne” (oorspronkelijk van Leonard Cohen). Herman van Veen heeft meer mooie nummer, net als
    De Dijk, “Niemand in de stad”, “Mag het licht uit”, “Als ze er niet is”. De Dijk heeft prachtige teksten, Huub van der Lubbe is een hele goede tekstschrijver, net als Thé Lau (RIP) van The Scene trouwens.
    En last but not least Alderliefste, Ramses Shaffy en Liesbeth List met “Laat me/Vivre”. Dit nummer is van Shaffy, maar deze uitvoering is deels in het Frans. Gerard Alderliefste is ooit mijn verslavingsarts geweest, werkt nog steeds als arts maar ook deels als muzikant. Eerder met de band Alderliefste (Franstalig) maar nu ook solo of samen met anderen. Hij heeft de laatste jaren van Ramses Shaffy zijn leven regelmatig nog met hem opgetreden.
    Dat zijn er meer dan vij, maar ja, het is dan ook moeilijk kiezen…
    Wat recenter:: Opposites, Brainpower, Extince.
    xx

    1. Ik had mijn reactie (deze hierboven) al een paar keer geprobeerd te plaatsen met mijn IPad. Dat lukte dus niet, ik kreeg elke keer een melding “Duplicate comment detected, it looks as if you’ve already said that!”
      Maar er kwam maar niets op jouw blog te staan. Gedurende de week een aantal keren geprobeerd, nu dus met de laptop en dát lukte wel. Raar?!

      1. Hoi Esther, dat reacties niet meteen worden geplaatst klopt want ik heb ervoor gekozen om alle reacties eerst zelf handmatig goed te keuren. Dit om spam of andere vervelende reacties op mijn site te voorkomen. Als ik aan het werk ben en dus de hele dag achter de computer zit, dan doe ik dit vrij snel maar de afgelopen twee weken had ik niet veel toegang tot mijn computer en de app vind ik niet zo fijn voor zulke dingen, vandaar dat het even duurde. Geen zorgen dus als iets niet meteen op de website(s) staat 😉

    2. Je hebt een mooi lijstje met Nederlandstalige liedjes gedeeld, dankjewel! Maar ik moet denk ik wel even iets ophelderen, want anders denk je dat de Top 5 in mijn blog mijn favoriete Nederlandstalige liedjes zijn: ‘guilty pleasures’ zijn eigenlijk meer ‘foute’ liedjes 🙂 Toppertje is dus niet een van mijn mooiste Nederlandstalige liedjes aller tijden 😉 xx

  3. Goede lijst! Al staat Marco Borsato wat aan de lage kant en mis ik “honorable mention” Crazy zin in van de Opposites 🙂

    1. Haha, later realiseerde ik mij dat toch wel, dat de insteek net even anders bedoeld was. Dat ik Nederlandstalig lange tijd sowieso als een ‘guilty pleasure’ beschouwde is denk ik een generatiedingetje. Terwijl ik opgroeide bestond Nederlandstalig muziek uit liedjes van bijvoorbeeld Willy Alberti of de Zangeres zonder Naam. Indertijd was Nederlandstalig ècht ‘not done’, en zeggen dat je iets mooi vond was simpelweg niet mogelijk bij mijn generatiegenoten. Later veranderde dat wel met bands als Doe Maar, De Dijk, The Scene etc. Maar nog altijd is mijn eerste (geconditioneerde) reflex bij Nederlandstalig dat het niets voor mij is. Terwijl ik inmiddels tòch heel wat moois ben tegengekomen…

      1. Grappig dat je dit zegt, want ik dacht juist dat dit voor mijn generatie zou gelden! Ik moet zeggen dat ik Nederlandstalige (de ‘goede’) muziek ook pas later ben weten te waarderen. Dan krijgen de diepgaandere teksten toch meer betekenis dan als je tiener bent 😉

      2. Inderdaad grappig dat dat ook voor jouw generatie gold! Ik ken wel nog steeds een aantal Nederlandstalige nummers uit mijn kindertijd die ik altijd meezong zoals “Kom van dat dak af”, “Geen zin om op te staan”. De Zuiderzeeballade moest ik als kindje altijd bij huilen, vond het verschrikkelijk dat mensen door de zee werden verzwolgen. Smartlappen zijn nooit echt mijn ding geweest, maar dàt is er toch echt één! 😄
        Mooie luisterliedjes zijn er altijd wel geweest natuurlijk maar van huis uit kreeg ik dat niet mee. Pas op latere leeftijd veel ontdekt, ook klassieke muziek en jazz bijvoorbeeld. Met het ouder worden werd mijn smaak steeds breder. Als muziek mij raakt op de een of andere manier is het mooi voor mij. Gewoonlijk is de tekst toch ook wel belangrijk voor mij, heb dus niet zoveel op met veel commerciële popmuziek, maar het kan ook gebeuren dat ik iets niet versta en toch ontroerd kan raken, of blij word van deze muziek. Zou niet zonder muziek kunnen denk ik….

Leave a Reply